Knoop

Bij de Yogales in de knoop zitten en denken dat je op dat moment in de knoop zit. Want het gaat er toch om,  meer in Het Moment te komen. Leven in het hier en nu.
Eh... Hoe kom ik uit die knoop zijn mijn gedachten op dat moment. Daar ga ik al. Zo leuk eigenlijk om op een gegeven moment te ontdekken dat je gedachten een spelletje aan het spelen zijn. Soms ben ik me daarvan bewust, maar heel vaak nog niet. Maar ik snap wel hoe het werkt.
Wat zijn gedachten eigenlijk? Mijn yoga leraar zei er iets heel moois over: Je gedachten zijn continu in beweging. 80 % van de tijd, over het algemeen, gemiddeld, zijn ze niet bij het hier en nu. Ze gaan van het verleden, recent verleden naar de toekomst. Soms zeer nabije toekomst. En dan weer terug naar het verleden. Ook als we met onze gedachten erbij iets aan het doen zijn, werken bijvoorbeeld. Of zoals ik Nu zit te schrijven. Mijn gedachten zitten dan bij de yogales van gisteren, herinneren en ook bij: Hoe regeren mensen hierop, de toekomst. Het tikken gaat vanzelf, daar ben ik dan niet echt bij met mijn gedachten.

Gedachten ontstaan zomaar. En zijn vaak gebonden aan overtuigingen. Die al veel langer in jou aanwezig zijn. Daarover een een andere keer.
Nog iets over gedachten: Je kunt ze uitdagen. Gedachten kunnen ervoor zorgen dat we voor onszelf ongewenst gedrag vertonen.

Even mezelf als voorbeeld:
Ik heb een droom, ik wil graag mensen inspireren. En ze blijer maken. Door ze foto's te laten maken  en ze te fotograferen.
Ik heb voor mezelf bedacht dat ik cursussen/workshops ga geven. Om zo mensen blijer te maken.
Mijn gedachten zijn meteen:
Getver, voor een groep staan, vertellen en mensen uitdagen. Ik lijk wel gek. Zij denken natuurlijk: Wie denkt zij wel dat ze is? Waar heeft ze het over? Waar 'on earth' hebben ze die vandaan gehaald? Slechte actie van de baas. Hoezo blij maken, huilen dit. Zij kan er echt niets van.

En daarom heb ik uitstelgedrag. Vooral niet aan iemand vertellen dat ik wel een workshop wil geven. Of een datum plannen om het te bewerkstelligen.

Okee, nu ga ik mezelf uitdagen:

Ik ben bang om voor lul te staan.
Wat is feitelijk WAAR van mijn bovenstaande gedachten? Denken zij dat werkelijk? Heb ik ECHT geen contact, kan ik niet overbrengen wat ik wil vertellen?
En helpen deze gedachten mij om mijn droom te verwezelijken?
Nope.
De gedachten ga ik ombuigen. Ik kijk naar die gedachten en zeg: Ja, het is spannend, maar is het werkelijk erg als ze dat over mij denken en ik kan altijd wel met iemand contact maken, That's my job! En als zij denken dat ik er niets van kan, is het eigenlijk nog niet zo erg. Ik kan er in ieder geval iets van. Ik heb al mensen blijer gemaakt.
Het leuke is je leert er van, misschien juist wel meer als je op je bek gaat.
Zou het een idee zijn om er vanuit gaan dat je op je bek móet gaan. Zodat je meer kan leren? Dan is alles wat goed is gegaan in ieder geval meegenomen.
Leuke advertentie: Wil je mij op mijn bek zien gaan? Kom naar de workshop! En ga zelf ook op je bek!
www.jantienlifecoaching.nl

OMG
(iemand roept mij! IC)

Herkenbaar? Leuk als je reacties achterlaat!